Giriş

Geleneksel finans teorileri, yatırımcıların her zaman rasyonel davrandığı ve kararlarını bu rasyonellik çerçevesinde aldığını varsaymaktadır. Ancak son yıllarda yapılan araştırmalar, bireylerin finansal karar alma süreçlerinde psikolojik ve duygusal faktörlerden önemli ölçüde etkilendiğini göstermektedir. İşte bu noktada davranışsal finans (behavioral finance) disiplini devreye girmektedir. Davranışsal finans, yatırımcıların mantıksız davranışlarını ve finansal piyasalardaki anomalileri açıklamak amacıyla psikoloji ve finans bilimlerini birleştiren bir yaklaşımdır. Bu disiplin, bireylerin finansal ortamlarda gerçekte nasıl davrandıklarını anlamaya odaklanarak, psikoloji ve sosyolojiden elde edilen bulguları finans teorilerine uygulamaktadır. Bu bağlamda, bu blog yazısı davranışsal finansın temel kavramlarını ve yatırım kararları üzerindeki etkilerini inceleyecek, ardından da kitle fonlama (crowdfunding) platformlarını davranışsal finans çerçevesinde değerlendirerek sonuçlandırılacaktır.

Davranışsal Finansın Temelleri ve Gelişimi

Davranışsal finans, geleneksel finansın temel varsayımı olan etkin piyasa hipotezi (efficient market hypothesis – EPH)‘ne karşı bir eleştiri olarak ortaya çıkmıştır. EPH, menkul kıymet fiyatlarının mevcut tüm bilgileri anında ve tam olarak yansıttığını öne sürmektedir. Ancak davranışsal finansçılar, yatırımcıların her zaman rasyonel olmadığını ve sistematik bilişsel hatalar yapabileceğini savunarak bu görüşe karşı çıkmaktadırlar.

Davranışsal finansın kökenleri, Daniel Kahneman ve Amos Tversky’nin beklenti teorisi (prospect theory) ile atılmıştır. 1979 yılında ortaya atılan bu teori, bireylerin belirsizlik altında karar alırken, kazanç ve kayıpları simetrik olarak değerlendirmediğini ve kararlarını mutlak değerler yerine bir referans noktasına göre oluşturduğunu öne sürmektedir. Özellikle kayıptan kaçınma (loss aversion) kavramı, bireylerin kayıplardan kaçınma arzusunun, aynı büyüklükteki kazanç elde etme arzusundan daha güçlü olduğunu belirtmektedir. Bu çalışmalar, davranışsal finansın akademik alanda kabul görmesinde önemli bir rol oynamış ve Daniel Kahneman’a 2002 yılında Nobel Ekonomi Ödülü kazandırmıştır.

Davranışsal finans, finansal karar alma süreçlerinde etkili olan çeşitli psikolojik önyargılar (psychological biases) ve zihinsel kısayollar (heuristics) üzerine odaklanmaktadır. Bu önyargılar ve kısayollar, bireylerin rasyonel düşünmelerini engelleyerek sistematik hatalara yol açabilmektedir.

Yatırım Kararlarını Etkileyen Temel Psikolojik Önyargılar ve Zihinsel Kısayollar

Yatırımcıların finansal kararlarını rasyonellikten uzaklaştıran pek çok psikolojik faktör bulunmaktadır. Bunlardan bazıları şunlardır:

• Aşırı Güven (Overconfidence): Yatırımcıların kendi bilgi ve becerilerine aşırı derecede inanmaları ve riskleri olduğundan daha az algılamaları durumudur. Başarılı geçmiş yatırımlar bu önyargıyı güçlendirebilir.
• Aşırı İyimserlik (Overoptimism): Yatırımcıların gelecekteki olayları ve yatırım getirilerini gerçekçi olmayan bir şekilde olumlu görme eğilimidir. Potansiyel risklerin göz ardı edilmesine neden olabilir.
• Mevcudiyet Kısayolu (Availability Heuristic): Karar verirken kolayca hatırlanan veya zihinsel olarak erişilebilir olan bilgilere aşırı ağırlık verme eğilimidir. Örneğin, yakın zamanda yaşanan bir finansal kriz, yatırımcıların risk algısını uzun süre etkileyebilir.
• Temsiliyet Kısayolu (Representativeness Heuristic): Bir olayın veya yatırımın belirli bir kategoriye ne kadar benzediğine bakarak olasılığını değerlendirme eğilimidir. Geçmişte başarılı olmuş bir şirkete benzeyen yeni bir girişimin de başarılı olacağına dair yanlış bir çıkarım yapılabilir.
• Düzenleme ve Referans Kısayolu (Anchoring and Adjustment Heuristic): Karar verirken ilk elde edilen bilgiye (çıpa) aşırı bağlı kalma ve sonraki bilgileri bu çıpaya göre yetersiz bir şekilde ayarlama eğilimidir. Bir yatırım uzmanının verdiği ilk hedef fiyat, yatırımcıların sonraki değerlendirmelerini etkileyebilir.
• Sürü Psikolojisi (Herding Behavior): Bireylerin belirsizlik durumlarında başkalarının davranışlarını takip etme eğilimidir. Popüler olan bir yatırım aracına, temellerini analiz etmeden yatırım yapmak bu duruma örnek verilebilir.
• Kayıptan Kaçınma (Loss Aversion): Daha önce bahsedildiği gibi, kayıpların psikolojik etkisinin kazançların psikolojik etkisinden daha güçlü olmasıdır. Değer kaybetmiş bir hisseyi zararına satmak yerine elde tutma eğilimi bu durumun bir sonucudur.

Bu önyargılar ve kısayollar, yatırımcıların beklenen değer teorisi ve fayda maksimizasyonu gibi rasyonel karar alma modellerinden sapmalarına neden olmaktadır. Davranışsal finans, bu sapmaları anlayarak yatırımcıların daha bilinçli kararlar almasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır.

Kitle Fonlama ve Davranışsal Finansın Etkileşimi

Kitle fonlama (crowdfunding), bireysel yatırımcıların yeni girişimlere, projelere veya iş fikirlerine fon sağladığı bir sistemdir. Geleneksel finansman yöntemlerinden farklı olarak, kitle fonlaması doğrudan bireysel yatırımcılardan fon toplama esasına dayanır. Bu platformlar, davranışsal finansın etkilerini açıkça gözlemleyebileceğimiz bir ortam sunmaktadır.

Kitle fonlama yatırımcıları, projeleri değerlendirirken her zaman rasyonel hareket etmeyebilirler. Duygusal ve psikolojik faktörler, bu yatırımcıların kararlarında belirleyici olabilmektedir. Davranışsal finans eğilimleri, kitle fonlama yatırım kararlarını çeşitli şekillerde etkilemektedir:

• Aşırı Güven ve Başarı Yanılgısı: Daha önce kitle fonlama platformlarında başarılı yatırımlar yapmış olan kişiler, gelecekteki yatırımlarında da benzer başarıyı yakalayacaklarına inanabilirler. Bu durum, risk değerlendirmesini zayıflatabilir ve aşırı risk almaya yol açabilir.
• Aşırı İyimserlik ve Proje Değerlendirmesi: Yatırımcılar, kitle fonlama projelerinin başarı oranlarını yüksek tahmin edebilir ve potansiyel riskleri göz ardı edebilirler. Projenin yenilikçi veya çekici olması, bu iyimserliği artırabilir.
• Sürü Psikolojisi ve Yatırım Trendleri: Bir projeye çok sayıda yatırımcının ilgi göstermesi, diğer yatırımcıları da bu projeye yatırım yapmaya teşvik edebilir. Projenin popülaritesi, rasyonel bir değerlendirme yapmadan yatırım kararı alınmasına neden olabilir.
• Aşinalık Yanlılığı ve Yerel Projeler: Yatırımcılar, kendi çevrelerinden veya aşina oldukları alanlardaki projelere yatırım yapma eğiliminde olabilirler. Bu durum, potansiyel olarak daha yüksek getirili ancak daha az tanıdık projelere yatırım yapma fırsatını kaçırmalarına yol açabilir.
• Duygusal Etkilenme ve Proje Hikayesi: Girişimcinin veya projenin hikayesi, yatırımcıların duygusal bağ kurmasına ve rasyonel finansal değerlendirmelerden uzaklaşmasına neden olabilir. Projenin sosyal etkisi veya kişisel bir bağ, yatırım kararını etkileyebilir.
• Referans Noktası ve Önceki Yatırım Performansı: Yatırımcıların önceki kitle fonlama yatırımlarının sonuçları, yeni projeleri değerlendirirken bir referans noktası oluşturabilir. Başarılı geçmiş yatırımlar daha riskli projelere yönelmeye teşvik edebilirken, başarısızlıklar aşırı çekingenliğe neden olabilir.

Kitle fonlama platformlarında gözlemlenen bu davranışsal eğilimler, yatırımcıların potansiyel olarak optimal olmayan kararlar almasına ve piyasa etkinliğinin zayıflamasına katkıda bulunabilir. Yatırımcıların bu psikolojik eğilimlerinin farkında olmaları, daha bilinçli ve rasyonel yatırım kararları alabilmeleri açısından kritik önem taşımaktadır.

Sonuç ve Değerlendirme

Davranışsal finans, geleneksel finans teorilerinin rasyonellik varsayımına karşı çıkarak, yatırımcıların karar alma süreçlerinde psikolojik faktörlerin önemli bir rol oynadığını ortaya koymaktadır. Bilişsel önyargılar ve zihinsel kısayollar, yatırımcıların sistematik hatalar yapmasına ve rasyonel yatırım stratejilerinden sapmasına neden olabilmektedir.

Kitle fonlama platformları, davranışsal finansın yatırım kararları üzerindeki etkisini açıkça gözlemleyebileceğimiz bir zemin sunmaktadır. Aşırı güven, aşırı iyimserlik, sürü psikolojisi ve aşinalık yanlılığı gibi faktörler, kitle fonlaması yatırımcılarının kararlarını rasyonel olmayan bir şekilde etkileyebilmektedir.

Sonuç olarak, yatırımcıların finansal karar alma süreçlerinde rasyonelliğin sınırlarının farkında olmaları ve davranışsal önyargılarının potansiyel etkilerini anlamaları büyük önem taşımaktadır. Davranışsal finansın sunduğu içgörüler, yatırımcıların daha bilinçli kararlar almasına, riskleri daha doğru değerlendirmesine ve uzun vadede finansal hedeflerine ulaşmasına yardımcı olabilir. Gelecek araştırmalar, kitle fonlama platformlarındaki davranışsal etkilerin daha derinlemesine incelenmesi ve bu etkileri azaltmaya yönelik stratejiler geliştirilmesi açısından önemli olacaktır.